7 دانشگاه غیردولتی برتر معرفی شدند
به گزارش خبرنگار مهر، در اختتامیه همایش دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی غیرانتفاعی و غیر دولتی در دانشگاه شیخ بهایی از 7 موسسه و دانشگاه غیر انتفاعی با حضور حسین نادری منش، معاون آموزشی وزیر علوم تقدیر شد.
به گزارش خبرنگار مهر، در اختتامیه همایش دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی غیرانتفاعی و غیر دولتی در دانشگاه شیخ بهایی از 7 موسسه و دانشگاه غیر انتفاعی با حضور حسین نادری منش، معاون آموزشی وزیر علوم تقدیر شد.
در تاریخ27/7/1391 ساعت 14 الی16 موسسه آموزش عالی فیض الاسلام اقدام به برگزاری جشن فارغ التحصیلی نمود، در ابتدا باید از دست اندر کاران این جشن آقایان دکتر شکرانی، دکتر صمدانیان و دکتر صادقی تشکر و قدر دانی به عمل آوریم که برای برگزاری این جشن زحمت زیادی کشیدند .
مجری این جشن جناب آقای نصر بودنند شروع این مراسم با قرائت آیات قرآن کریم بود و پس از آن سرود ملی پخش گردید.
در ادامه آقای دکتر صادقی سخنرانی کوتاه و آموزنده ای داشتند از جمله مطالبی که ایشان متذکر شدند این بود که نام این جشن را جشن دانش آموختگی بیان کردند و دلیل این امر را چنین بیان کرد هیچگاه نباد از کسب علم فارغ شد.
بعد روحانی حدود نیم ساعت سخنرانی با موضوع خواستگاری ،ازدواج، آسیبهای ازدواج فامیلی داشتند که این روحانی بسیار شوخ طبع بودنند و با سخنان خود طراوت خاصی به جلسه دادند ، سپس یک گروه دف با 2 سرود گرمابخش این جشن شدند.
در انتهای مراسم پس از پذیرایی کیک و بستنی از فعالان فرهنگی قدر دانی شد و به آنها لوح ویک کیف با آرم دانشگاه اهدا گردید و به رتبه های اول تا سوم هر رشته جوایزی اهداء شد.
بعد از اتمام کامل جشن 10 لباس مخصوص فارغ التحصیلی در اختیار دانشجویان قرار داده شد تا عکس بگیرند.
با وجود اینکه این جشن در حد نسبتا خوبی برگزار شد ولی این امکان وجود داشت که مراسم به شیوه بهتری برگزار گردد.
به عنوان مثال اگر موارد زیر مد نظر قرار می گرفت کیفیت جشن بسیار بالا می رفت.
1- تهیه لباس به تعداد دانشجویان ( تا دانشجویان با کمبود لباس مواجه نشوند)
2- تهیه کیک به مناسبت جشن فارغ التحصیلی
3- دعوت از گروه موسیقی یا خواننده معروف
4- ارائه DVD فیلم جشن به دانشجویان
5- دعوت از عکاس و فیلم بردار
6- سوگند نامه فارغ التحصیلی
پس از 4 سال تحصیل جشن فاغ التحصیلی نیز برگزار شد و همه چیز به اتمام رسید بجز خاطره ها که برای همیشه در ذهن ها خواهند ماند.
به عیادت بیماران مىرفت. در معابر عمومى، آب دهان خود را نمىانداخت. از میهمان شخصا پذیرایى مىكرد. هنگامى كه بر جمعى كنار سفره وارد مىشد، اجازه نمىداد تا براى احترام وى از جاى برخیزند. به سخن دیگران كه وى را مورد خطاب قرار داده، از او پرسشى داشتند، با دقت كامل گوش مىداد. خویش را به بوى خوش معطر مىكرد، به خصوص براى نماز. به نظافت جسم و لباس به ویژه موى سر توجّه داشت. قبل از غذا دستها را مىشست و با چیزى خشك نمىكرد، بعد از غذا نیز آنها را مىشست و با حولهاى خشك مىكرد. اگر غذایى از حد نیاز زیاد مىآمد، آن را هرگز دور نمىریخت. در حضور دیگران به تنهایى چیزى نمىخورد. بسیار بردبار و شكیبا بود. كارگرى را كه به مبلغ معین اجیر مىكرد، در پایان افزون بر مزدش به او عطا مىكرد. با همگان با رافت و خوشرویى روبرو مىشد. بسیار فروتن بود. به فقرا و بیچارگان بسیار مىبخشید و آن را براى خود پس انداز مىدانست.
این همه كه یاد شد، بىگمان خوشهاى از خرمن شخصیت اخلاقى آن امام بزرگ است و نه تمام.
ابراهیم بن عباس مى گوید: من هرگز ندیدم حضرت رضا(ع)
به كسى ظلم كند یا سخن كسى را قطع نماید یا حاجت كسى را در صورت قدرت رد
كند یا در مجلسى پاهاى خود را دراز كند یا به نشانه بى احترامى نسبت به
كسى، تكیه دهد یا بندههاى خود را ناسزا گوید یا آب دهان خود را بیرون
بریزد یا صدایش را به قهقهه بلند كند بلكه خنده آن حضرت تبسّم بود. وقتى
براى آن حضرت سفره مىانداختند، تمام بندگان و خدمتگزاران خود، حتى دربانان
و چوپانها را در سر همان سفره مىنشاند. خواب آن حضرت بسیار كم و بیدارى
اش زیاد بود و بسیارى از شب ها تا به صبح نمى خوابید. روزه هاى مستحبى
بسیار مىگرفت و هرگز سه روز روزه را در یك ماه ترك نمىكرد و مىفرمود كه
آن روزه دهر است و آن روز پنجشنبه اول و پنجشنبه آخر و چهارشنبه اول از دهه
دوم هر ماه است . صدقات سرى آن حضرت بسیار بود و اكثرا آنها را در شبهاى
تار- بدون مهتاب- انجام مى داد. هر كس گمان كند كه مانند آن حضرت را دیده
است او را تصدیق نكنید. ابن ابى عباد، وزیر مامون، شیوه زندگى امام(ع) را
چنین یادآور شده است: "حضرت على بن موسى(ع) در تابستان روى حصیر مى نشست و
فرش او در زمستان نوعى پلاس بود، دور از چشم مردم جامه خشن مىپوشید و
هنگام رویارویى با مردم، لباس معمولى مىپوشید تا خودنمایى به زهد، تلقى
نشود."
دکتر حسین اعتمادى
حسابداری مدیریت بعنوان یكی از شاخه های اصلی حسابداری در قالب سیستم اطلاعاتی حسابداری نقش خود را ایفا مینماید. مدیران از اطلاعات حسابداری برای تحقق بخشیدن به سه هدف عمده زیراستفاده مینمایند:
١- برای برنامه ریزی و کنترل عملیات مستمر واحد تجاری. این مرحله، ارزیابی عملكرد افراد و فعالیتها را شامل میگردد.
٢- برای تصمیم گیری های غیرمستمر، تصمیمات کوتاه مدت مانند تعیین قیمت برای محصولات و خدمات،پذیرش سفارش خاصی از یك محصول یا عدم پذیرش آن،اینكه از بین محصولات و خدمات مختلف بر کدامیك تأکیدکنیم و تصمیمات بلندمدت نظیر تولیدمحصول جدید و یااحداث کارخانه در مكان مناسب.
٣- برای گزارش وضعیت مالی و نتایج عملكرد شرکت به گروههای استفاده کننده برون سازمانی. با توجه به اهداف فوق، حسابداری مدیریت، اطلاعاتی دراختیار مدیریت قرار میدهد که واحد تجاری را به صورت موفق اداره نمایند. وجوه تمایز بین حسابداری مدیریت و حسابداری مالی را میتوان در شكل شماره ١ نشان داد.
كوك كن ساعتِ خویش !
اعتباری به خروسِ سحری، نیست دگر
دیر خوابیده و برخاسـتنـش دشـوار است
كوك كن ساعتِ خویش !
كه مـؤذّن، شبِ پیـش
دسته گل داده به آب
و در آغوش سحر رفته به خواب
كوك كن ساعتِ خویش !
شاطری نیست در این شهرِ بزرگ
كه سحر برخیزد
شاطران با مددِ آهن و جوشِ شیرین
دیر برمی خیزند
كوك كن ساعتِ خویش !
كه سحرگاه كسی
بقچه در زیر بغل، راهیِ حمّامی نیست
كه تو از لِخ لِخِ دمپایی و تك سرفه ی او برخیزی
كوك كن ساعتِ خویش !
رفتگر مُرده و این كوچه دگر
خالی از خِش خِشِ جارویِ شبِ رفتگر است
كوك كن ساعتِ خویش !
ماكیان ها همه مستِ خوابند
شهر هم . . .
خوابِ اینترنتیِ عصرِ اتم می بیند
كوك كن ساعتِ خویش !
كه در این شهر، دگر مستی نیست
كه تو وقتِ سحر، آنگاه كه از میكده برمیگردد
از صدای سخن و زمزمه ی زیرِ لبش برخیزی
كوك كن ساعتِ خویش !
اعتباری به خروسِ سحری نیست دگر ،
و در این شهر سحرخیزی نیست
چكیده
با شتاب روز افزون تحولات و دگرگونیها در دنیای کنونی که عصر
اطلاعات و ارتباطات است و به دلیل بیثباتی و تغییر پذیری و نیز
غیر قابل پیشبینی بودن این تغییرات ، آنچه که کشورهای جهان به
ویژه کشورهای در حال توسعه را در جهت افزایش بهره وری و پیشرفت و
ترقی آنها مدد می رساند ، همانا استفاده از فرصتها در رقابت با
سایر کشورهاست و این امر میسر نمی گردد مگر با درایت و خلاقیت
مدیران و نیز تاثیر مدیران در پرورش خلاقیت کارکنان که با کمک
یکدیگر در جهت رشد و بالندگی سازمان خود و در نتیجه ، جامعه بکوشند
. از خلاقیت تعاریف متعددی شده است اما خلاقیت از دیدگاه سازمانی
عبارت است از ارایه فکر و طرح نوین برای بهبود و ارتقای کمیت یا
کیفیت سازمان و نوآوری.افزایش خلاقیت در سازمانها میتواند به
ارتقای کمیت و کیفیت خدمات ، کاهش هزینه ها، جلوگیری از اتلاف
منابع ، کاهش بورو کراسی، افزایش رقابت ، افزایش کارایی و بهره وری
، ایجاد انگیزش و رضایت شغلی در کارکنان منجر گردد .نقش مدیر در
پرورش خلاقیت ، تحریک و تشویق کارکنان، تفویض اختیار به کارکنان ،
پیدا کردن ذهنهای خلاق و استفاده از خلاقیت دیگران است . نظام
مدیریت مشارکتی با تکیه بر خود کنترلی کارکنان ، مشورت ، تشویق به
ابتکار و احترام به افراد ، نقش مهمی در پرورش خلاقیت کارکنان ایفا
می کند . تکنیک های خلاقیت گروهی شامل تحرک مغزی ، گردش تخیلی،
تفکر موازی ، ارتباط اجباری ، شش کلاه تفکر ، از تکنیکهای مؤثر در
تقویت تفکر خلاق هستند. خلاقیت دارای سه مؤلفه است: تخصص ، تفکر
خلاق و انگیزش که می تواند درونی و بیرونی باشد ، مدیران روی هر سه
این خصوصیات می توانند اثر گذارند ولی بر روی انگیزش کارکنان بیشتر
از دو مؤلفه دیگر تأثیر گذار هستند .